Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5633 Esas 2020/1596 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 50/4, 52/4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;
1-02.08.2014 günü saat 19.35 sıralarında sanık ... sevk ve idaresindeki... plakalı kamyon ile ...adde üzerinde seyir halinde iken 6. Sokak kavşağına geldiğinde aracının sol ön köşe ve yan kısımları ile seyir istikametine göre sol taraftan, 6. Sokaktan gelip 1. Caddeye giriş yapan maktul sürücü ... sevk ve idaresindeki ...plakalı kamyonun sağ ön kısmına çarpmış, çarpmanın etkisiyle araçların savrulup ...plakalı kamyonun sağ arka köşe kısmı ile... plakalı kamyonun sol orta kasa kısmına çarpması, akabinde ...plakalı kamyonun savrulmaya devam ederek sağ yan kısmına devrilmesi sonucu bir kişinin ölümü ile neticelenen olayda;tali kusurlu olduğu anlaşılan sanığın kaza tespit tutanağına göre 30 km hız sınırı bulunan olay mahallinde, hız sınırını iki katın üzerinde aşmak suretiyle olay anında 78 km hızla seyrettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi;
2-Hükmün esasını oluşturan 15/09/2015 tarihli kısa kararda hesap hatası yapılarak sanığın taksirle öldürme suçundan neticeten 15.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olmasına rağmen, gerekçeli kararda 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve kısa kararda belirtilmeyen TCK’nın 63. maddesi uyarınca mahsuba karar verilmesinin kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.