MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı taraf davacının davalı işyerinde 2009 yılının Şubat ayından 14.03.2011 tarihine kadar çalıştığını, bu tarihte iş sözleşmesinin işveren tarafından sebep gösterilmeksizin feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini dava etmiştir.
Davalı taraf, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının yapmakla ödevli bulunduğu görevlerini kendisine hatırlatıldığı halde yapmadığını, yapmamakta ısrar ettiğini, beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının kendisine verilen görevleri yerine getirmediği, işyeri yetkililerine karşı olumsuz söz ve davranışlarda bulunduğu, hakkında bu nedenle tutanaklar tutulduğu, iş sözleşmesinin feshinin haklı nedene dayandığı, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerektiği, ayrıca davacının yıllık izin alacağı bulunmadığı ve fazla çalışma alacağı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İş sözleşmesinin, işveren tarafından hatırlatıldığı halde işçinin görevlerini yapmamakta ısrar etmesi nedeniyle haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 25. maddesinin (II) numaralı bendinin (h) alt bendinde, işçinin hatırlatıldığı halde görevlerini yapmamakta ısrar etmesi durumunda işverenin haklı fesih imkânının bulunduğu hükme bağlanmıştır.

İş görme edimi işçi tarafından işverenin verdiği talimatlara uygun olarak yerine getirilmelidir. İşverenin talimatlarının, bireysel ya da toplu iş sözleşmesi ile getirilebilecek sınırlamalar ile işçinin eğitimi, yeteneği ve takati gibi hususlara aykırılık oluşturmamalıdır.
1475 sayılı Kanunda işçinin hatırlatıldığı halde görevlerini yapmaması haklı fesih nedeni olarak sayılmış ve işçinin bu anlık durumu yeterli görülmüşken, 4857 sayılı Yasa ile işçinin “görevi yapmamakta ısrar etmesi” kuralı getirilmiştir. Bu noktada işverenin hatırlatmasının ardından sadece bir kez görevi yapmama yeterli sayılmamalıdır. İşçinin görevi yapmama eylemi hatırlatmanın ardından devamlılık arz etmelidir.
İşveren tarafından fesih öncesinde, işçinin yapmakla yükümlü olduğu görevleri hatırlatılmalıdır. Bu hatırlatmanın sözlü ya da yazılı biçimde yapılması mümkündür. Bu konuda ispat yükü de işverendedir.
Somut olayda; 18.10.2010 tarihinde davacının görevlerini aksattığı, ikaz edildiği halde sorumluluklarını yerine getirmediği, 13.01.2011 tarihinde işyeri görev alanında yasak olduğu halde izin almaksızın cep telefonu kullandığı ve 10.02.2011 tarihinde sorumluluk alanlarında görevlerini son zamanlarda aksattığı işveren yetkilisini küçük düşürücü söz ve davranışlarda bulunduğuna ilişkin tutanaklar tutularak davacının savunması talep edilmiş ve tüm tutanaklara davacının savunma vermekten imtina ettiği yazılmıştır.
Davacı tanığı ve davalı tanıklarından ... ş sözleşmesinin feshi konusunda bilgi sahibi olmadıklarını belirtmişler, diğer davalı tanığı olan vardiya amiri ... ise davacının verilen görevleri yerine getirmediğini, ayrıca diğer çalışan işçiler yanında işveren yetkililerini küçük düşürücü sözler sarf etmesi nedeniyle iş sözleşmesinin feshedildiğini bildirmiştir. Ancak dosya kapsamında davacının görevi olan hangi işleri yapmadığı, bu görevlerinin davacıya hatırlatılıp hatırlatılmadığı, davacının görevi yapmama eyleminin ne kadar süre ile devam ettiği, süreklilik arz edip arz etmediği, yine üzerine atılı işveren yetkililerine ne şekilde küçük düşürücü sözler söylediği somutlaştırılmamış olup, dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Buna göre davalı tarafın davacının iş sözleşmesini haklı nedenle ispat edemediği göz önünde bulundurularak davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü yerine yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.