Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının gözaltına alınıp tutuklandığı tarihler dikkate alındığında, 5320 sayılı Kanunun 6. maddesi gereğince tazminat talebinin 5271 sayılı CMK"nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanması gerektiği ve 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda davacının tazminat talebinin dayanağı olan ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/17 Esas – 2009/233 Karar sayılı beraat hükmünün 11/04/2013 tarihinde kesinleştiği, beraat hükmünün içeriğinde tazminat hakkının bulunduğunun ayrıntılı olarak hatırlatıldığı, kesinleşme şerhli beraat hükmünün 21/06/2013 tarihinde davacıya tebliğ edildiği, davanın ise kesinleşme şerhli beraat hükmünün tebliğinden itibaren üç aylık süre geçtikten sonra 10/04/2014 tarihinde açıldığı anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiş, gerekçeli karar başlığında, ""Dava"" yerine ""Suç"", ""Dava tarihi"" yerine ""Suç tarihi"" yazılması ile ""Suç yeri: ..."" ve ""Davacı: K.H."" ibarelerine yer verilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; süresinde açılmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekillerinin davanın süresinde açıldığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.