Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2579 Esas 2019/5165 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2579
Karar No: 2019/5165
Karar Tarihi: 25.06.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2579 Esas 2019/5165 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, davacı vekilinin davalılar aleyhine iskele kurulmasına izin verilmesi talebini içeren davanın reddedilmesiyle ilgilidir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Temyiz istemi, dava değerinin 47.530 TL'nin altında olması nedeniyle reddedilmiştir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebi reddedilmiş ve dosya mahalli mahkemeye iade edilmiştir. Kanun maddeleri, HMK'nın 748/1, 6100 sayılı HMK'nın 341, 361 ve 362 maddeleridir.

14. Hukuk Dairesi 2019/2579 E. , 2019/5165 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.07.2018 tarihinde verilen dilekçeyle geçici giriş hakkına dayalı davalıların taşınmazına iskele kurulmasına izin verilmesini talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 29.11.2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, TMK"nın 748/1. maddesine dayalı geçici giriş izni istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 500,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 2018 yılı için 47.530 TL’lık temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 25.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.