Esas No: 2021/11420
Karar No: 2022/2619
Karar Tarihi: 28.02.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/11420 Esas 2022/2619 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2021/11420 E. , 2022/2619 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İlk DereceMahkemesi: Adana 1. İş Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen karara karşı davalı ve feri müdahil Kurum vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen kararın, feri müdahil Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı, davalı şirket nezdinde Irak’ta geçen ancak kuruma bildirilmeyen 01.04.2004 – 31.12.2005 tarihleri arasındaki hizmetlerinin tespitini talep etmiştir.
II-CEVAP
Davalı ve feri müdahil Kurum vekilleri davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
“Davanın kısmen kabulü, kısmen reddi ile davacının davalı iş yerinde 01.06.2004-28.02.2005 tarihleri arasında toplam 270 gün süre ile çalıştığının tespitine, bu dönemde 270 günün kuruma eksik bildirildiğinin tespitine, eksik bildirilen günlerde davacının 11.508,90 TL. prime esas kazanç elde ettiğinin tespitine,
Fazlaya ilişkin talebin reddine” karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI:
“Davalı vekili ile feri müdahil ... vekilinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddine” karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Feri müdahil Kurum vekili, taleple bağlılık ilkesine aykırı davranıldığı, sigorta primine esas kazanç yönünden yapılan araştırma ve incelemenin yetersiz olduğu, hizmet tespiti yönünden de bordro tanıklarının davacıyı tanımadığı, davanın ispat edilemediği, hükmün infaza elverişsiz olduğu gerekçeleriyle kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Hükmün Kapsamı” başlıklı 297. maddesinin 2. fıkrasında; “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” şeklinde düzenleme getirilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen kararda, herhangi bir belirleme yapılmaksızın, hangi tarih aralığında, hangi yıl ve aylarda, kaç gün, hangi prime esas kazanç ile çalıştığı belirlenmeksizin, 270 günlük çalışma süresi içerisinde 11.508,90 TL. toplam prime esas kazançla çalıştığının kabulüyle, infaza elverişsiz şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
2- Davacının Irak’ta formen ve supervizör olarak çalıştığını beyan etmesine ve mahkemenin kabulünün de bu yönde olmasına rağmen, davacının yurttan çıkış ve yurda giriş kayıtları getirtilip incelenmeksizin karar vermesi eksik araştırma ve incelemeye dayalıdır. Davacıya ait çıkış-giriş kayıtları yöntemince celbedilerek toplanan diğer delillerle hep birlikte değerlendirilerek bir sonuca varılmalıdır.
O halde, feri müdahil Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilerek, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak, İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 28.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.