Esas No: 2019/2436
Karar No: 2022/1089
Karar Tarihi: 16.03.2022
Danıştay 12. Daire 2019/2436 Esas 2022/1089 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2019/2436 E. , 2022/1089 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/2436
Karar No : 2022/1089
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …Bakanlığı
VEKİLİ : …
İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …İdari Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…Temyiz No:…sayılı, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 48. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Sağlık Bakanlığı Sağlık Yatırımları Genel Müdürlüğünde …olarak görev yapmakta iken 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 32. maddesi kapsamında davalı idare ile sözleşme imzalayarak …İli Kamu Hastaneler Birliği Genel Sekreterliğinde görevlendirilen ve sözleşmesini feshederek asli görevine dönen davacı tarafından, söz konusu görevlendirme nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00-TL sürekli görev yolluğunun tahakkuk ettiği tarihten itibaren işletilecek yasal faziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …İdare Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararla; uyuşmazlık konusu görevlendirmenin dayanağını teşkil eden, 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 32. maddesinin altıncı fıkrasında, sözleşmeli olarak istihdam edilecek memurların asıl kurumlarından ücretsiz izinli sayıldığı ve yeni pozisyonlarında ne kadar istihdam edilebileceklerine dair herhangi bir zaman sınırı konulmaksızın sözleşmelerinin herhangi bir şekilde sona ermesi halinde önceki kadrolarına atanmalarının öngörüldüğü, imzalanan sözleşme belirli süreli olsa dahi bu sürenin bitiminde sözleşmenin yenilerek aynı şekilde çalışmaya devam etmelerine herhangi bir engel bulunmadığı, bu şekilde yıllarca devam etmesi mümkün olan bir görevlendirmenin geçici görev olarak değil, sürekli görev olarak kabul edilmesinin anılan görevlendirme biçiminin mahiyetine daha uygun düştüğü; bu duruma göre, anılan düzenleme kapsamında, kadrosunun bulunduğu görev mahallinden başka bir yerde istihdam edilen kamu personeline gerekli şartları taşıması halinde sürekli görev yolluğu ödenmesi gerektiğinden, bu kapsamda görevlendirilen ve sözleşme bitiminde önceki görevine dönen davacıya, söz konusu görevlendirme nedeniyle sürekli görev yolluğunun ödenmesi gerektiği; öte yandan, dava dilekçesinde 5.000,00-TL talep edildiği, Mahkemenin 16/03/2017 tarihli ara kararına davalı idare tarafından verilen cevapta, davacının görevlendirildiği döneme ilişkin olarak sürekli görev yolluğu miktarının 8.165,55-TL olarak bildirildiği, belirlenen miktarın davacı vekiline tebliğ edilmesine rağmen söz konusu miktarının artırılması talebinde bulunulmadığından, taleple bağlı kalınarak; davanın kabulüne, sürekli görev yolluğu olarak 5.000,00-TL'nin başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: …Bölge İdare Mahkemesi …İdari Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararıyla; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin birinci fıkrasında; "İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir. Ancak, konusu beş bin Türk lirasını geçmeyen vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında idare ve vergi mahkemelerince verilen kararlar kesin olup, bunlara karşı istinaf yoluna başvurulamaz." hükmüne yer verilmiş olup, İdare Mahkemesi kararının, konusu beş bin Türk lirasını geçmeyen bir uyuşmazlığa ilişkin olduğu tespit edildiğinden, anılan düzenleme gereğince kesin olan karara yönelik istinaf başvurusunun incelenme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusunun incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, anılan kararın temyiz edilmesi üzerine, Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; Mahkemece verilen karara yönelik istinaf başvurusu üzerine verilen kararın kesin olduğu ve 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinde sayılan temyize tabi davalardan olmadığı anlaşıldığından, kesin olarak verilen karara karşı temyiz başvurusunda bulunulması mümkün olmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Sürekli görev yolluğu miktarına ilişkin ara kararının usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği, temyiz sebebinin esasa değil, usule ilişkin olması sebebiyle incelenmesi gerektiği, İdare Mahkemesince verilen kararın hak arama hürriyetinin kısıtlanması niteliğinde olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle temyiz isteminin reddine ilişkin …Bölge İdare Mahkemesi …İdari Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…Temyiz No:…3 sayılı temyize konu kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de …Bölge İdare Mahkemesi …İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …İdare Mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.