Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2479 Esas 2019/5156 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2479
Karar No: 2019/5156
Karar Tarihi: 18.06.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2479 Esas 2019/5156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Su arkına yapılan müdahale sebebiyle oluşan muarazanın giderilmesi istemiyle açılan dava yerel mahkeme tarafından kabul edilmiştir. Davalılar tarafından istinaf talebinde bulunulmuş fakat Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından reddedilmiştir. Bu karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Ancak dava değeri ve hükme esas alınan miktarın, 2019 yılı için geçerli olan 58.800,00TL'nin altında kaldığından davalıların temyiz hakkının olmadığı anlaşılmış ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleridir.

14. Hukuk Dairesi 2019/2479 E. , 2019/5156 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 04.12.2017 tarihinde verilen dilekçeyle su arkına müdahalenin önlenmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 07.11.2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalılar tarafından talep edilmiştir. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin reddine dair verilen kararın davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, su arkına yapılan müdahale sebebiyle oluşan muarazanın giderilmesi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalılarca istinaf talebinde bulunulması üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Bu karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361. ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar, karar tarihi itibariyle geçerli olan 2019 yılı için 58.800,00TL"lik, temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalıların temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalıların temyiz talebinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 18.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.