Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5416 Esas 2019/251 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5416
Karar No: 2019/251
Karar Tarihi: 21.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5416 Esas 2019/251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/5416 E. ve 2019/251 K. sayılı kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilmiştir. Dosyanın incelenmesinde, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği vurgulanmıştır. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği sonucuna varılarak, CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddedildiği ve hükmün onandığı ilan edilmiştir.
Kararda söz konusu olan kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2 maddesi (silahlı terör örgütüne üyelik suçu)
- 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi (terörizmin finansmanının önlenmesi hakkında kanun)
- TCK'nın 62, 53, 58/9 ve 63. maddeleri (suç ve suçlunun cezalandırılması hakkında kanun maddeleri)

16. Ceza Dairesi 2018/5416 E. , 2019/251 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62,
53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.