22. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/16956 Karar No: 2013/5945
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/16956 Esas 2013/5945 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçi, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesini davalı işverenden talep etmiştir. Mahkeme, davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarını almasına hükmetmiştir. Ancak, davalı işveren temyiz etmiştir. Mahkeme, davacının işe giriş tarihini doğru belirlemediği için hatalı bir karar vermiştir. Ayrıca, davacının fazla mesai yaptığı ispatlanmadığı için fazla mesai ücretine ilişkin talebi reddedilmiştir. Karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmesi sonrasında Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor doğrultusunda bozulmuştur. Kanun maddeleri konusunda ayrıntılı bilgi verilmemiştir.
22. Hukuk Dairesi 2012/16956 E. , 2013/5945 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir. Davalı işveren davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Taraflar arasında davacı işçinin hizmet süresi uyuşmazlık konusudur. Davacı 01.12.2006-01.12.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını iddia etmiştir. Davalı işveren ise davacının dönem dönem işyerinde çalıştığını ve hizmet süresinin davacının iddia ettiği kadar olmadığını savunmuştur. Yargılama sırasında dinlenen davacı şahitlerinden ... davacının yaklaşık 15-16 ay kadar önce işe girdiğini, davalı şahitleri de bu hususu doğrulamışlardır. Mahkemece iddia edilen işe giriş tarihine göre davaya konu işçilik alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçinin işe giriş tarihiyle ilgili iddiasını ispat noktasında yazılı bir delili bulunmamaktadır. Davacı şahitlerinden ... davacının iddiası yönünde beyanda bulunmuştur. Davacı şahitleriden bir tanesinin hizmet tespiti noktasında belirtilen soyut nitelikteki anlatımına göre sonuca gidilmesi doğru olmayacağı açıktır. Davacının hizmet döküm cetveli kayıtlarında geçen hizmet süresine göre davaya konu işçilik alacakları hesaplanmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Mahkemece işe giriş tarihinin tespiti noktasında hatalı değerlendirme ile sonuca gidilmesi hatalıdır. 2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Öncelikle belirtmek gerekir ki, fazla mesai iddiasına dayanan taleplerde fazla mesai yapıldığını ispat yükü işçiye, fazla mesai yapıldığının ispatlanması durumunda karşılığı ücretin ödendiğini ispat yükü ise davalı işverene düşmektedir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacının davalı işyerinde montaj ustası işçisi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece beyanlarına başvurulan tanıkların beyanları ve dosya içeriğine göre davacının haftalık kırkbeş saati aşan çalışması bulunmadığı ve davacının fazla mesai yaptığı hususu sabit olmadığından fazla mesai ücretine ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.