Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/14695 Esas 2013/5937 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, hafta tatili, fazla çalışma ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, davacının ödenmeyen kıdem tazminatı, fazla mesai ve hafta tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Davalı davacının istifa ederek işyerinden ayrıldığını ve alacak iddiaları yerinde olmadığından davanın reddine karar verilmesi gerektiği savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosya içeriğinden davacının 15.02.2008-06.05.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde şoför olarak çalıştığı 27.04.2010 tarihli iki adet el yazılı ve imzalı işten ayrılma dilekçesini işverene verdiği ve bu dilekçenin birinde de 06.05.2010 tarihinde başka iş yerinde işe başlayacağını bildirdiği, hizmet cetveline göre de 17.05.2010 tarihinde başka bir iş yerinde işe girerek çalışmaya devam ettiğinin anlaşılmasına ve davacının istifa dilekçesi vermesi konusunda iradesini fesada uğratacak bir delil bulunmamasına göre işçinin istifa dilekçesine değer verilerek kendi isteği ile işten ayrıldığı kabul edilerek, kıdem tazminatını hak kazanamayacağının gözetilerek bu isteminin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.