Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Hükmolunan cezanın aynen infazı
c) Temyiz isteğinin reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin açıkça gösterilmesi gerektiğinden, sanığın yokluğunda verilen 24/03/2011 tarihli ek kararda başvurulabilecek kanun yolunun "itiraz" yerine "temyiz" olarak belirtilmesi nedeniyle yasa yolu bildirimi yanıltıcı ve usulsüz olduğundan, sanığın temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek ve hukuki dayanaktan yoksun olarak verilen 09/05/2011 tarihli ek kararın kaldırılması ile yapılan incelemede;
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Mahkemece 05/06/2007 tarihinde 2007/538 esas ve 2007/714 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 06/07/2007 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 24/03/2011 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2 maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 22/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.