Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Asıl dava, eser sözleşmesi gereğince davalıya verilen banka teminat mektubunun iadesi, birleşen 2010/710 Esas sayılı dava, eksik ödenen fiyat farkı, alimünyum imalat bedeli ve haksız kesilen damga vergisinin iadesi, birleşen 2010/293 Esas sayılı dava ise, ayıplı ve kusurlu imalât bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece asıl davanın kabulüne, birleşen 2010/710 Esas sayılı davanın reddine, birleşen 2010/293 Esas sayılı davanın ise kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle iş sahibi idare tarafından açılan ve birleştirilen 2010/293 Esas sayılı davada hüküm altına alınan noksan ve kusurlu işler bedeli idareye ödenmeden asıl davanın konusu olan kati teminat mektubunun yükleniciye iade edilmeyeceğinin tabi bulunmasına göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı yüklenicinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacı yüklenici tarafından açılan asıl davada, yanlar arasında imzalanan 12.09.2002 tarihli sözleşme kapsamında davalı iş sahibine 479.300,00 TL bedelli banka teminat mektubu verildiği, işin bitirilip kesin kabullerin yapıldığı, iade şartı oluşmasına rağmen teminat mektubunun iade edilmediği ileri sürülerek teminat mektubunun iadesi istenmiştir. Ancak dava dilekçesine ekli harçlandırma formunda dava değeri 473.900,00 TL gösterilmek suretiyle harçlandırılmıştır. Yapılan yargılama sonucunda anılan sözleşme gereğince işin yapıldığı, kesin kabullerin düzenlendiği, sonradan ortaya çıkan gizli ayıp bedellerinin de birleşen davada hüküm altına alındığı gözetilerek davacı yüklenicinin davasının kabulüyle davacı yararına 1320,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 16. maddesinde, uyuşmazlık konusunun para ile ölçülebilen bir değerinin bulunması halinde dava bu değer üzerinden harçlandırılarak açılır. Davanın kısmen kabul, kısmen reddi halinde de vekille temsil olunan taraflar yararına nispi vekâlet ücretine hükmedilir. Asıl davadaki teminat mektubuna ilişkin uyuşmazlık para ile ölçülebilen nitelikte olduğundan harçlandırılan değer üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre davacı lehine "29.806,00 TL" nispi vekalet ücreti hesaplanıp hükmedilmesi gerekirken, davanın teminat mektubu iadesine ilişkin olduğundan bahisle "1.320,00 TL" maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekirse de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle, davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hüküm kısmının 1 numaralı asıl dava başlıklı bölümünde yer alan beşinci satırın karardan çıkarılmasına, yerine "asıl davada davacı kendini vekille temsil ettirmiş olduğundan karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesine göre hesaplanan 29.806,00 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı-birleşen dosyada davalıya geri verilmesine, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince davalı Bakanlıktan harç alınmasına yer olmadığına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 16.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.