Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1770 Esas 2018/1811 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1770
Karar No: 2018/1811
Karar Tarihi: 13.03.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1770 Esas 2018/1811 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet kararı verildiği, ancak kasten yaralama suçundan kurulan hükümde zaman aşımı nedeniyle düşme kararı verildiği belirtilmiştir. Yargılama sürecinde delillerle iddia ve savunma yapılarak sübutu kabul edilen suç fiilinin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapıldığı vurgulanmıştır. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 67/4 maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2017/1770 E. , 2018/1811 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre sanığın işlediği kasten yaralama suçunun zamanaşımı süresi yönünden lehe olan 5237 sayılı TCK"nın 5560 sayılı Kanunla değişik 86/1, 87/3. maddelerinde düzenlenip öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 66/1-e, 67/4. maddelerine göre 12 yıllık aslî ve ilave dava zamanaşımına tâbi olduğu ve suç tarihi olan 25.07.2005 ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında müsnet suçtan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,13.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.