Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3448 Esas 2020/3913 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3448
Karar No: 2020/3913
Karar Tarihi: 24.02.2020

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3448 Esas 2020/3913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye yönelik tehdit, hakaret ve yaralama suçlamalarıyla ilgili olarak verilen cezalara ilişkin temyiz istemini inceledi. Sanıklardan bazıları hakkında hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Temyize itiraz yolu sadece bu kararlara açık olduğu için, diğer kararlar hakkında bir karar verilmedi. Sanıklar arasında sadece birinin hakaret suçu nedeniyle aldığı ceza için temyiz isteği kabul edilmedi çünkü ceza miktarı kesin nitelikteydi. Temyiz başvurusu zamanında yapılmadığı için bir diğer sanığın talebi de reddedildi. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca karar verildi.

4. Ceza Dairesi 2016/3448 E. , 2020/3913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, temyiz isteminin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihlerine göre dosya görüşüldü;
1-Sanıklar ... ve ... haklarında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ... vekilinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Sanıklar ... ve ... haklarında tehdit suçundan verilen beraat kararlarının ve sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün, hakaret suçundan verilen temyiz talebinin reddine ilişkin 02/11/2015 tarihli ek kararın temyiz incelemesine gelince;
Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteğinin süreden reddi yerine kararda öngörülen cezanın miktarı itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle reddine karar verilmiş olması karşısında, ret kararının kaldırılması suretiyle yapılan incelemede;
16.09.2015 tarihinde katılan sanık ..."e tefhim edilen hükmün yasal süresinden sonra 28.09.2015 tarihinde katılan sanık müdafii tarafından CMK"nın 310/1. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra temyiz edildiği,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan sanık ... müdafiinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 24.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.