Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6538 Esas 2019/6300 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6538
Karar No: 2019/6300
Karar Tarihi: 17.09.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6538 Esas 2019/6300 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 yılında sahte fatura kullanmak suçundan yargılanmıştır. Sanığın savunmasına göre suçlamaları kabul etmemiştir. Ancak bilirkişi raporunda sahte olduğu iddia edilen faturalarla ilgili olarak sanığın yetkilisi olduğu mükellef şirketin yaptığı ödemelerin büyük bir kısmını sanığın düzenlediği faturalara gönderdiği ortaya çıkmıştır. Mahkeme, sanık hakkında açılan kamu davasını bu dava ile birleştirmiş ve delillerin tam olarak incelenmesini istemiştir.
Bu davanın gerekçesi şöyledir;
1- Sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulmuştur.
2- Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle suç tarihinin yazım hatasıyla yanlış olarak kaydedilmiştir.
3- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli kararıyla uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Vergi Usul Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/6538 E. , 2019/6300 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kamu davası açılan sanığın savunmalarında; suçlamaları kabul etmediğini, şirket işleri ile kuzeni olan ...’in ilgilendiğini beyan etmesi ve 06.12.2013 tarihli bilirkişi raporuna göre; sahte olduğu iddia edilen faturalarla ilgili olarak sanığın yetkilisi olduğu mükellef şirketin, banka sistemi aracılığı ile yaptığı ödemelerin 104.190,00 TL olduğu, kasadan yaptığı nakit ödemeler de dikkate alındığında ise yapılan toplam ödemenin 189.190,00 TL olduğunun tespit edildiği ve bu miktarın toplam tutarın %92.5ini oluşturduğunun belirtilmiş olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellef ... hakkında açılan kamu davasının bu dava ile birleştirilmesi, birleştirme mümkün olmadığı takdirde dava dosyası getirtilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dosyası içine konması, gerektiğinde faturaları düzenleyen mükellef ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığının araştırılması, sanığın savunmasında adı geçen...’in tanık olarak beyanına başvurulması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları ve son fatura tarihinin 01.03.2008 olması nedeniyle suç tarihinin 25.04.2008 olması gerektiği gözetilmeden gerekçeli karar başlığına “2008” olarak yazılması,
b- 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/09/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.