Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6788 Esas 2020/1575 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6788
Karar No: 2020/1575
Karar Tarihi: 17.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6788 Esas 2020/1575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 186 promil alkollü vaziyette araç kullanarak başka bir araca çarpmış ve trafik kazasına sebebiyet vermiştir. TCK'nın 179/3-2 ve 53/1. maddeleri uyarınca sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine hükmedilmiştir. TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının doğrultusunda, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
TCK'nın 179/3-2 maddesi, \"Trafik güvenliğini kasten tehlikeye sokan kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Bu fiilin sebep olduğu tehlike, maddi bir zarara yol açmadığı takdirde, altı aydan iki yıla kadar adlî para cezasına hükmolunur.\" şeklinde tanımlanırken, 53/1. madde ise, \"Bir suçtan dolayı mahkum olan kişi hali hazırda kamuda veya özel bir işletmede memur veya işçi olarak çalışıyor ise haklarında hükmedilen ceza süresince görev yaptırmama cezası verilir.\" şeklinde tanımlanmaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/6788 E. , 2020/1575 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın 186 promil alkollü vaziyette araç kullanmasını takiben başka bir araca arkadan çarpmak suretiyle trafik kazasına sebebiyet vermesi şeklinde gerçekleşen olayda;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.