Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/3253 Esas 2022/2742 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı SGK vekili ve davalı ... mirasçıları dahili davalılar ... ve ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 1947 doğumlu davalı ...’a, 24.08.1970-30.09.1980 yılları arası 3660 gün 2147 sayılı yasa kapsamında yurt dışı borçlanması, 1988-1992 yılları arası 1800 gün 3201 sayılı yasa kapsamında yurt dışı borçlanması ve 1162 gün yurt içi çalışmaları süreleri esas alınarak toplam 6624 gün üzerinden, 28.12.1993 tarihli tahsis talebine istinaden 01.02.1994 tarihinde bağlanan aylığın, Kurumca kesin dönüş koşulunun yerine getirilmediği ve Almanya’dan işsizlik maaşı aldığının tespiti üzerine kesildiği, 01.02.1994-18.04.2007 tarihleri arasında yapılan ödemelerin tahsili amacıyla ... İcra Müdürlüğü’nün 2011/69 Es. sayılı dosyası ile aleyhinde icra takibi başlatıldığı, davalı ...’ın itirazı üzerine işbu davanın açıldığı, davacı Kurum vekilince yargılamanın 26.02.2015 günlü celsesinde davalıya yapılan ödemelerin hukuka aykırı olduğunun 18.04.2007 tarihinde tespit edildiğinin beyan edildiği, öte yandan kesinleşen ... İş Mahkemesi’nin 2007/1552-2008/380 E.K. sayılı dosyasında, davacı ...’a 2147 sayılı yasa gereğince yapmış olduğu borçlanma ile Türkiye’deki çalışmaları toplamı 4824 gün karşılığı 55 yaşını tamamladığı 01.04.2002 tarihinden itibaren emekli aylığının bağlanmasına, bağlanan aylık miktarına yurtdışından emekli olduğu 01.04.2007 tarihinden itibaren de 3201 sayılı yasaya göre yaptığı borçlanma süresi nazara alınarak emekli aylığında artış yapılması gerektiğinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verildiği, eldeki davada mahkemece; kurum tarafından yersiz ödemelerinin tespit edildiği tarihin 18/04/2007 olduğu, 5510 sayılı yasanın 96/a maddesi gereğince geriye dönük 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde 18/04/1997 tarihine kadar ki ödemelerin istenebileceği, 18/04/1997-01/04/2002 tarihleri arasındaki ödemelerin yersiz olduğu, 01/04/2002 tarihinden sonraki ödemelerin ise usulüne uygun olduğu gerekçeleriyle alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile; davalı ...’ın ... İcra Müdürlüğü’nün 2011/69 Es. sayılı icra takibine vaki itirazının kısmen iptali ile, takibin 25.367,04 TL alacağın takip tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, talep yargılamayı gerektirdiğinden ve alacak likit olmadığından %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesine yer olmadığına, bu husustaki talebin reddine karar verilmiş ise de hüküm eksik araştırma ve incelemeye dayalıdır.
Hükme esas alınan 22.12.2015 tarihli bilirkişi raporunda, Kurumun 18.04.1997-01.04.2002 tarihleri arasında talep edebileceği asıl alacağın 6.702,81 TL, işlemiş yasal faizin 18.684,23 TL. olduğuna ilişkin belirleme yerinde ise de, Yargıtay (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin 05.11.2009 günlü ve 2008/15341-2009/14323 E.K. sayılı ilamı ile onanarak kesinleşen karar gereği ...’a 55 yaşını tamamladığı tarih olan 01.04.2002 tarihinde bağlanan ve 01.04.2007’ye kadar ödenen aylıklardan kaynaklı farkın da hesaplamada gözetilmemesi isabetsiz bulunmuştur.
Mahkemece eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı SGK vekili ve dahili davalılardan ... ve ... vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 01/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.