Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13081 Esas 2019/15933 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13081
Karar No: 2019/15933
Karar Tarihi: 12.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13081 Esas 2019/15933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen davalarda iki işçinin birlikte açtığı dava, davacıların hak edişleri ile ilgiliydi. Davacılar fazla çalışma ücretleri, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatillerinde çalışma ücretleri, gece çalışma karşılığı ücretleri ve vardiya ücretlerinin ödenmediğini belirttiler. Davacıların avukatı tüm taleplerini mahkemeye sundu ve mahkeme kısmi olarak davayı kabul etti. Ancak davalı vekili karara itiraz ederek temyiz talebinin kabul edilmesini istedi. Yargıtay da iki davacının farklı işçi alacaklarının bulunduğunu belirtti ve davaların ayrı ayrı görülmesi gerektiğini ifade etti. Buna göre, davalar tefrik edilerek her bir davacı için ayrı ayrı yargılama yapılması gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu, Medeni Usul Kanunu.

22. Hukuk Dairesi 2016/13081 E. , 2019/15933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkillerinin 17/10/2010 tarihine kadar ... Belediye Başkanlığı bünyesinde işçi sıfatı ile çalıştırıldıklarını, ..."ın şoför olarak, ..."nun asfalt tuzlama işçisi olarak 2010 yılına kadar çalıştırıldıklarını, davacıların çalıştıkları süre içinde Hizmet-İş Sendikası üyesi olduklarını, davacıların fazla çalışma ücret alacakları bulunduğunu, davacıların ulusal bayram genel tatil ve hafta tatillerinde çalıştığını ancak karşılığı ücretlerin ödenmediğini, davacıların gece çalışma karşılığının ödenmediğini, vardiya ücretlerinin ödenmediğini belirterek her iki davacı için bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacıların davaya konu edildiği işçilik alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacıların çalışmış oldukları süre içerisinde hak edip de alamadıkları herhangi bir alacaklarının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda, aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayan davacılar adına sunulan tek dilekçeyle dava açılmıştır. Mahkemece, davaların tefrik edilmeden yargılamaya devam edilmesi, yargılamanın ve temyiz incelemesinin sağlıklı yapılması bakımından yerinde olmamıştır. Belirtmek gerekir ki, davacılar arasında ihtiyari dava arkadaşlığı olsa bile, dava konusu uyuşmazlığın özelliği gereği bu tür davaların birlikte görülmesi doğru değildir. İddia ve savunmanın usule uygun şekilde araştırılması, delillerin tümüyle toplanıp ayrıntılı olarak değerlendirilmesi, hukuki gerçekliğin tam olarak sağlanması ve ayrıca kararın Yargıtay denetimine elverişli olabilmesi için davaların her bir işçi için ayrı ayrı görülüp sonuçlandırılmasında zorunluluk vardır. Anılan sebeple, Mahkemece davalar tefrik edilmeli ve her bir davacı için ayrı ayrı yatırılması gerekli yargılama harçları da davacı tarafa tamamlattırılarak yargılamaya devam edilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.