MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 31.05.2017 tarihinde verilen dilekçeyle ortaklığın giderilmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27.12.2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı Hazine vekilin tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine dair verilen karar Hazine vekilince temyiz edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince 12.03.2019 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu kararın Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında müşterek paylı olarak tapuda kayıtlı bulunan 63579 ada, 5 parsel sayılı taşınmazın satış suretiyle ortaklığın giderilmesi talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, dava konusu taşınmazı da kapsayan imar planına ilişkin idare mahkemesinde dava açıldığı taşınmazın imar durumunun değişebileceği göz önüne alınmak suretiyle İdari Yargıda derdest olan davanın sonuçlanmasının beklenilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalı Hazine vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince 16.01.2019 tarihinde istinaf talebinin esastan reddine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b-1 maddesi gereğince kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz talebi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 12.03.2019 tarihli ek kararı ile davalı Hazine avukatının 07.03.2019 tarihli temyiz dilekçesinin, HMK"nın 366. maddesinin yollaması ile, HMK"nın 346. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Davalı Hazine vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Somut olayda; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 16.01.2019 tarihli kararıyla, yerel mahkeme kararının HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince kesin olarak bozulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 353/1-b-1 maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davalı Hazine vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 12.03.2019 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 10.06.2019 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.