Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8942 Esas 2019/11361 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8942
Karar No: 2019/11361
Karar Tarihi: 26.09.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8942 Esas 2019/11361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı verilen sanığın yargılanmasına yönelik temyiz başvurusu incelendi. Kararda, sanığın suçları işlediği kabul edildi ve temyiz nedenleri yerinde görülmediği belirtildi. Ancak, yargılama giderlerinin ortak olarak sanıklar arasında paylaştırılması gerektiği halde, tahsiline karar verildiği için 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesine aykırı davranıldığı vurgulandı. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin Anayasa Mahkemesi iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Bu sebeplerle, hükümlerin bozulduğu ve yargılama giderlerinin sanıklar arasında ayrı ayrı veya eşit olarak paylaştırılması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324. maddesi, 326/2. maddesi, TCK'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/8942 E. , 2019/11361 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli karar başlığında, ..."nın müşteki olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken sanıklardan tahsiline karar verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümlerdeki yargılama giderine ilişkin kısımlar çıkarılarak "Sanıkların sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları suretiyle yargılama giderlerinin sanık ...’dan TAHSİLİNE" cümlelerinin ve "Sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.