Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5668 Esas 2017/2934 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5668
Karar No: 2017/2934
Karar Tarihi: 13.07.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5668 Esas 2017/2934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın yağma suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın adli sicil kaydındaki mahkumiyet kararlarının kesinleşme ve infaz tarihlerine göre değerlendirme yapılmamıştır. Ancak zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınması hükmedilmesi, yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Sonuç olarak, mahkumiyet kararı düzeltilerek onanmıştır. Sanığın suçu işlediği kabul edilmiş, temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. İptal edilen kanun maddeleri hakkında bilgi verilmemiştir, ancak zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınması hükmedilemeyeceği belirtilerek, kanunların uygun şekilde uygulanmasına vurgu yapılmıştır. Kanunlar: TCY'nin 58. Maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 35. Maddesi, 5320 sayılı Yasanın 13. Maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 322.maddesi.

6. Ceza Dairesi 2015/5668 E. , 2017/2934 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan mahkumiyet kararlarının kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir örnekleri denetime olanak verecek şekilde getirtilip sonucuna göre sanık hakkında TCY"nın 58.maddesi uyarınca değerlendirme yapılmaması karşı temyiz bulunmadığından; 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin 38/2. maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı kanunun 61. maddesine aykırı davranılmış ise de sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53.maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “zorunlu müdafii ücreti 743,00.-TL"nin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına” yazılı kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.