Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/5820 Esas 2019/442 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5820
Karar No: 2019/442
Karar Tarihi: 21.01.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/5820 Esas 2019/442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olan kişinin hapis cezasına ek olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmasına karar vermişti. Ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı gerekçesiyle hüküm infaz edilirken kararın niteliği değiştirildi ve itiraz yolu açık bırakıldı. Bunun için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak, bulundurmak, satmak, nakletmek veya kullanmak için satın almak suçları.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası: TCK'nın 191. maddesine uygulanacak birinci fıkrada yer alan cezaların yanı sıra tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri de hükmedilebileceği hükmü.
- 5237 sayılı TCK'nın 191/7. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri verilen bir suçlu, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin gereği gibi yerine getirmediği takdirde hükmolunan cezanın infaz edileceği hükümdür.
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri gerektiren suçların infaz edilmesi için özel usul ve esasları belirleyen madde.
- 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi: İtiraz yoluna tabi kararların yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi gerektiğini düzenleyen madde.

10. Ceza Dairesi 2015/5820 E. , 2019/442 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Mahkemece 25/04/2013 tarihinde 2013/209 esas 2014/125 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 03/05/2014 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 02/10/2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 21/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.