Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11091 Esas 2019/6275 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11091
Karar No: 2019/6275
Karar Tarihi: 16.09.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11091 Esas 2019/6275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz talebi sadece bu hükme yöneliktir. Temyiz incelemesi yapılmış ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı göz önünde bulundurulmuştur. Sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir ancak tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde, en ağırının esas alınması gerektiği belirtilmiştir. İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin hükmünün daha ağır olduğu gözetilmemiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve yeniden duruşma yapılmasına gerek yoktur. Sanığın geçmiş hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu belirtilmiş ve ceza infaz rejimine göre çektirileceği belirtilmiştir. Hüküm onanmış ve koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı konusunda uyarı yapılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/

11. Ceza Dairesi 2017/11091 E. , 2019/6275 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın temyiz talebinin, “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşıldığından, mahkûmiyet hükmüyle sınırlı olarak temyiz incelemesi yapılmıştır.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde, bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği anlaşılmakla; İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2006 tarihli 2006/67 Esas ve 2006/285 Karar sayılı ilamının, tekerrüre esas alınan İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin ilamından daha ağır hükümlülük içerdiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, ""Sanığın, İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2006 tarihli 2006/67 Esas ve 2006/285 Karar sayılı 3 yıl 13 ay hapis cezasına ilişkin geçmiş hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 16.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.