19. Hukuk Dairesi 2015/8581 E. , 2016/556 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin banka kredisiyle aldığı aracını davalıya kalan 20 taksitini ödemek kaydıyla sattığını, aracın davalıya teslim edilmesinden sonra davalının kredi taksitlerini ödemediğini, aracın davalıda kaldığı süre içerisinde, müvekkilinin, muayenesiz kullanılması sonucu bağlanan araç için 2.000 TL otopark ücreti, muayene ücretinin yanısıra 179,66 TL gecikme ücreti ve 966,48 TL motorlu taşıt vergisi ödediğini, aracın yük taşımasında kullanılması nedeniyle de günlüğü 10 TL"den 4.500,00 TL kardan yoksun kaldığını, müvekkili tarafından yapılan ödemeler ve kar mahrumiyeti olan 4.500,00 TL"nin tahsili için başlatılan takibin davalının itirazı üzerine durduğunu belirterek, itirazın iptali ile davalı aleyhine % 40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, araç satımına ilişkin 04.12.2007 tarihli sözleşme ile sadece araca ait 20 adet banka kredisi taksitini ödemeyi üstlendiğini, bunun dışında davaya konu vergilerden davacının sorumlu olduğunu, ancak davacının araç vergilerini ödemediğini, kendi kusurundan kaynaklanan zararı talep edemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında yapılan harici araç satış sözleşmesinin geçersiz olduğu, tarafların aldıklarını ödemekle yükümlü oldukları, davacının 04.12.2007 tarihli sözleşmeyle aracı davalıya teslim ettiği, aracın 31.07.2008 tarihinde trafikten men edilmesi üzerine aracın otoparkta kalmasına kendisinin sebebiyet verdiği, bu nedenle otopark ücreti ve diğer cezaları davalıdan talep edemeyeceği ancak aracın davalının zilyetliğinde olduğu süreçte davacının yoksun kaldığı kârını davalının ödemesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile davalı arasında 04.12.2007 tarihli araç satış sözleşmesi düzenlenmiştir. Ancak yapılan sözleşme resmi şekilde olmadığından geçersizdir. Geçersiz olan satış sözleşmelerinde taraflar birbirlerinden aldıklarını iade ile yükümlü olup, satıcı araç için semere alıcı da ödediği para için faiz talep edemez. Somut olayda davacının sattığı aracı geri aldığı ve semere talep edemeyeceği dikkate alınarak semere talebinin reddi gerekmektedir. Ancak davalı, dosyaya sunduğu 03.12.2014 havale tarihli dilekçesiyle araç bedeli olarak ödediği 2.014,00 TL"nin davacı lehine belirlenen semere tutarı 2.390,00 TL"den düşülmesi ile bakiye 376,00 TL borçlu olduğunu kabul etmiştir. Hal böyle olunca mahkemece davacının semere talebi yönünden 376,00 TL"ye hükmolunması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 22.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
