MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Üstsoya karşı kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in babası olan mağdur ..."e yönelik eyleminin sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin haksız tahrik indiriminin azami oranda yapılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın babası olan mağdurun, olay öncesinde alkol aldığı zamanlarda sanığın eşini, diğer gelinlerini ve komşuluk yaptığı kadınları taciz ettiği, olay günü sanığın bu hususta mağdurla konuştuğu sırada mağdurun bu konulardan rahatça bahsedip övünmesi üzerine sanığın bıçakla mağduru toplamda 6 kez yaraladığı, boyun, göğüs, batın ve bacak bölgelerine isabet eden bıçak darbelerinin kalbe ve batına nafiz olup mağdurun hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, sanığın engel bir hal bulunmaksızın eylemine son vererek hemen olayın akabinde polise teslim olup, kolluk kuvvetlerinin ve 112 Acil görevlilerinin olaya müdahale etmesini sağladığı olayda;
1-) Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, sanık, icra hareketlerini tamamlayıp neticenin meydana gelmesini önlediğinden, eyleminin öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesi gerekmekle beraber, 5237 sayılı TCK.nun 36. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme hükmü göz önünde tutularak ve aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araç, suç konusunun önem ve değeri, kasta dayalı kusurun ağırlığı hususları dikkate alınarak, 86/1. maddede düzenlenen temel cezanın en üst sınırdan belirlenerek kasten yaralama suçundan hüküm kurulması yerine, yazılı şekilde nitelikli şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-) Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 21/03/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.