Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/5468 Esas 2018/1787 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden ve ya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı (sanık), beden ve ya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı (suça sürüklenen çocuk)
HÜKÜM : Sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve suça sürüklenen çocuğun ise atılı suçtan mahkumiyetlerine

İlk derece mahkemesince verilen kısmen re’sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/4, 103/6, 43. maddeleri gereğince belirlenen 19 yıl 9 ay hapis cezasında aynı Kanunun 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında yapılan indirimle bulunan miktarın anılan maddenin son cümlesine göre 12 yıldan fazla olamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hesaplanan 13 yıl 2 ay hapis cezası üzerinden TCK"nın 62/1. maddesi ile 1/6 oranında yapılan indirimle sonuç cezanın 10 yıl yerine 10 yıl 11 ay 20 gün olarak fazla tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanık yönünden re"sen de temyize tabi hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümdeki "... TCK"nın 31/3. maddesi gereğince 1/3 oranında indirilerek 13 yıl 2 ay hapis hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve 31/3-son. maddesi gereğince 12 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına’’ ibaresi ile TCK"nın 62/1. maddesinin tatbikine ilişkin bölümdeki "10 yıl 11 ay 20 gün hapis’’ ibaresinin çıkartılarak yerine "10 yıl" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.