Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23365 Esas 2019/15895 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/23365
Karar No: 2019/15895
Karar Tarihi: 11.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23365 Esas 2019/15895 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/23365 E.  ,  2019/15895 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının, davalı Bakanlık bünyesinde temizlik işlerinde ihale ile iş alan çeşitli firmalar bünyesinde çalıştığını, son işverenin davalı firma olduğunu, ihale bitiminde işine son verildiğini ve yeni ihaleyi alan firmanın kendisini çalıştırmadığını, 1999-2014 yılları arası hak kazandığı izinlerinin kendisine ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve 1999-2014 yılları izin alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı Sağlık Bakanlığı vekili, davacının kendi işçileri olmadığını, ihale makamı konumunda olduklarından davacının işçilik alacaklarından sorumluluklarının bulunmadığını savunup davanın reddini istemiş, davalı ... Tem. Özel Sağlık Hiz. Bilg. Gıda İnş. Tic. Ltd. Şti. vekili, davacının kendi bünyelerinde 01.01.2011-28.02.2014 ile 01.04.2014-30.04.2014 tarihleri arasında çalıştığını, davacının daha sonra başka bir firma bünyesinde çalışmaya devam ettiğini savunup davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar süresi içerisinde her iki davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu ihtilaflıdır.
    Bilirkişi, yıllık izin ücretini hesaplarken davacının 48 gün izin kullandığını belirterek toplam izin süresinden kullanılan izin günlerini mahsup etmiştir. Öncelikle bu hesaplama yöntemi doğru olmakla birlikte hesaplamada hangi günlerin izinli olduğu açıkça gösterilmediğinden denetime elverişli değildir.
    İmzalı bordro ve imzalı puantaj kaydında gözüken yıllık izin günleri hesaplamada dikkate alınmalı, imzasız olup ancak uyumlu olan bordro ve puantaj kayıtları da davacı asıla sorularak sonucuna göre yıllık izin ücreti değerlendirilmelidir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.