MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığın 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan davanın sonucunda, her ne kadar suça konu faturaların tespit edilememesi nedeniyle beraatine karar verilmiş ise de, karardan sonra çıkan ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından Dairemizin 02.06.2016 tarih ve 2016/2279-2016/5145 esas ve karar sayılı bozma ilamında belirtilen diğer bozma nedenleri kapsamında, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler dinlenerek sözü edilen faturaları kimden ve hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıkları ve bunlarla ilgili belgeler olup olmadığının sorulması ve kullanan mükelleflerden temin edilmesi halinde suça konu faturalar üzerinde yer alan imza ve yazıların sanığa aidiyeti hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.