9. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/4803 Karar No: 2021/2555 Karar Tarihi: 27.01.2021
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/4803 Esas 2021/2555 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı yoğun bakım hemşiresi olarak çalışmış ve iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, aylık ücret, süt izni alacaklarının tahsili için davalıya dava açmıştır. Mahkeme delilleri ve bilirkişi raporunu dikkate alarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili, kararı temyiz etmiş ancak Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, hizmet süresi konusundaki uyuşmazlıkta varılan sonucun eksik araştırmaya dayandığına dikkat çekmiştir. Hizmet süresinin belirlenmesinde eksik gün bildirimlerinin nedenleri ve istirahatli günlerin hesaba katılması gereken durumlar detaylı olarak incelenip karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda herhangi bir kanun maddesi işaretlenmemiştir.
9. Hukuk Dairesi 2020/4803 E. , 2021/2555 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin 01.05.2010 ile 20.09.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde yoğun bakım hemşiresi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, aylık ücret, süt izni alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 01.05.2010-20.09.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilmiş, Mahkemece sözkonusu hizmet süresine göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Ancak varılan sonuç eksik araştırmaya dayalıdır. Somut uyuşmazlıkta, hizmet döküm cetvelinde “kod 21, kod 1 ” gibi kodlar ile eksik gün bildirimleri mevcuttur. Sosyal Güvenlik Kurumundan ve davalıdan bu eksik gün bildirimlerinin nedenlerine dair belgeler getirtilerek ve davacı asıl duruşmaya bizzat celbedilip bizzat kendisine bugünler sorularak, eksik bildirilen bu sürelerin hizmet süresine dahil edilip edilmeyeceği ve bu durumun hüküm altına alınan alacaklara etkisi irdelenmelidir. Varsa doktor raporu ile istirahatli günlerin fazla çalışma gibi alacakların belirlenmesinde hesaba katılmaması gerektiği ve kıdem tazminatına esas hizmet süresinin hesabında ise istirahat süresinin uzunluğuna göre hizmet süresine dahil edilip edilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmelidir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 27.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.