Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6278 Esas 2019/6259 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6278
Karar No: 2019/6259
Karar Tarihi: 16.09.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6278 Esas 2019/6259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Vergi Usul Kanununa Muhalefet suçundan mahkum olmuş. Ancak, suçların unsurlarının oluşup oluşmadığının tespiti için gerekli araştırmaların yapılmaması ve yanlış hüküm verilmesi nedeniyle karar bozulmuş. Mahkeme, sahte faturaları düzenleyen şirketler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için gerekli belgelerin getirtilerek incelenmesi gerektiğini vurgulamış. Ayrıca, kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Vergi Usul Kanunu, Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı da dikkate alınarak uygulama yeniden değerlendirilmelidir.

11. Ceza Dairesi 2016/6278 E. , 2019/6259 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın suçlara konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunması nedeniyle, suçların unsurlarının oluşup oluşmadığının maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaları düzenleyen şirketler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
2- Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
Faturayı düzenleyen şirketlere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları kullanana ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilerek faturayı düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
3- Kabule göre;
a) Kullanılan son faturanın tarihinin 01.09.2008 ve 28.03.2011 olması ve KDV indirimine konu edilmelerine göre 25.10.2008 ve 25.04.2011 olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında "2008-2011” şeklinde eksik gösterilmesi,
b) Her takvim yılı içinde kullanılan faturaların ayrı suçları oluşturması, ancak aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.