Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16740 Esas 2019/15887 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16740
Karar No: 2019/15887
Karar Tarihi: 11.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16740 Esas 2019/15887 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, davalı aleyhine ilamsız icra takibi başlatarak itiraz ettiği için davacı vekili, itirazın iptal edilmesi ve takibin devamına karar verilmesini talep etti. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne ve itirazın iptaline karar verdi. Davacının ücret alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunuyordu. Davacı, ücretinin eksik ödendiğini beyan etti ve davalı zamanaşımına uğradığını iddia etti. Bilirkişi raporu, banka kanalıyla yapılan ödemelerin karşılaştırılması suretiyle bakiye ücret alacağının hesaplandığını belirtti. Ancak, rapor denetime elverişli değildi ve sonuca nasıl ulaşıldığı belirsizdi. Bu nedenle, mahkeme yeniden bilirkişi raporu aldırarak ücretin tespiti ve hesaplanması gerektiğine karar verdi. Karar bozuldu ve mahkemenin yeniden değerlendirme yapması istendi.
Kararda geçen hukuk maddeleri: İş Kanunu, Hukuk Muhakemeleri Kanunu.

22. Hukuk Dairesi 2016/16740 E. , 2019/15887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin ücret alacağının tahsili amacıyla davalı aleyhine ilamsız icra takibinde bulunulduğunu, davalının takibe haksız itiraz ettiğini beyan ederek itirazının iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne itirazın iptaline 27.262,70 TL üzerinden takibin devamına karar verilmiştir.
Karar süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı işçinin ücret alacağının bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı 2004 yılından itibaren maaşının eksik ödendiğini beyan ederek ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiş, davalı davacının Belediyede çalışmaktayken belediyenin kapanması üzerine İl Özel İdaresine devredildiğini, muhtelif tarihlerde ücretlerinin banka hesabına yatırıldığını, alacağının zamanaşımına uğradığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur. Alınan bilirkişi raporunda, davacının ücret bordrolarının dosyada bulunmaması nedeniyle Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilen ücret tutarında ücret aldığı kabul edilerek banka kanalıyla yapılan ödemelerin karşılaştırılması suretiyle bakiye ücret alacağının hesaplandığı bildirilmiş ise de bilirkişi raporu denetime açık ve elverişli olmadığından sonuca nasıl ulaşıldığı rapordan anlaşılmamıştır. Mahkemece yeniden bilirkişi raporu aldırılarak davacının ay ay ücretinin ve banka kanalıyla yapılan ödemelerin ve faiz miktarının tespiti ile varsa bakiye ücret alacağının hesaplanması gerekirken denetime elverişli olmayan bilirkişi raporunun hükme esas alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcın istek halinde ilgililere iadesine, 11.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.