Özet:

Dava, hizmet tespiti istemi ile ilgiliydi ve ilk derece mahkemesi kısmen kabul etmişti. Ancak davalılar bu karara itiraz etmiş ve istinaf başvurusu sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi, istinafı reddetmiştir. Temyiz sürecinde ise davalı Kurum vekili tarafından temyiz istemi başvurusunda bulunulmuş, ancak mahkeme bu istemi reddetmiştir. Kararın yasal dayanağı, maddi deliller ve takdir edilen delillerin doğruluğu göz önünde bulundurularak, bütün temyiz itirazları reddedilmiş ve ilk derece mahkemesinin kararı onanmıştır.
Kararda geçen bazı kanun maddeleri şunlardır:
- Hizmet tespiti istemi, İş Kanunu'nun 20. maddesinde düzenlenmektedir. Bu maddeye göre işçinin çalıştığı işyeri, işin tabiatına uygun olarak işyeri dışında da yürütülüyorsa, işverenin işyeri dışındaki çalışma süresi de işçi için çalışma süresi sayılır.
- İstinaf başvuruları, Türk Muhakemeleri Kanunu'nun 364. maddesi uyarınca yapılmaktadır. Bu maddeye göre, ilk derece mahkemesinin kararına karşı yapılan istinaf başvurusu, istinaf merciince, hukuki açıdan doğru olan hükmün tespiti amacıyla incelenir.
- Temyiz başvuruları ise, Türk Muhakemeleri Kanunu'nun 363. maddesi uyarınca yapılır. Bu maddeye göre, temyiz istemi, hükmün bağlayıcılığına, uygulama birliğine ve önemine göre hukuk kurallarının doğru uygulanması açısından incelenir ve karar verilir.