Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/576 Esas 2019/6257 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/576
Karar No: 2019/6257
Karar Tarihi: 16.09.2019

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/576 Esas 2019/6257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık … ve …’ın Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan açılan davası sonucu, … beraat, … ise mahkumiyet kararı almıştır. Sanık …’in dosyası Yargıtay’a gönderilirken, sanık …’in mahkumiyet kararı kesinleşmiştir. Sanık …’in dilekçesi üzerine Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin kararıyla dosya yeniden Yargıtay’a gönderilmiştir. Sanık …’in son dilekçesiyle usulsüz tebliğ yapıldığından infazının durdurulmasına ilişkin talebi üzerine, tebligat yasağına aykırı hareket edildiği ve sanık …’ın bilinen son adresine tebliğ yapılmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilerek bu yönden görüş alınması istenmiştir. Ayrıca, sanık …’ın infazı durdurulacak ve tahliyesi için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılacaktır.
Kanun Maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu
- Tebligat Kanunu (madde 10, madde 21/1 ve 21/2)

11. Ceza Dairesi 2018/576 E. , 2019/6257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanık ... hakkında mahkûmiyet

Sanıklar ... ve ... hakkında Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan açılan kamu davası sonunda; sanık ... hakkında verilen beraat kararının katılan vekilince temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay’a gönderildiği, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararlarının ise süresinde temyiz edilmediğinden bahisle kesinleştirildiği, sanık ...’in cezaevi aracılığıyla gönderdiği 14.05.2015 tarihli dilekçe üzerine Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18.05.2015 tarihli, 2011/587 esas ve 2014/604 karar sayılı ek kararı ile dilekçenin eski hale getirme ve temyiz istemi kabul edilerek dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verildiği, yine sanığın son olarak 28.08.2019 tarihli dilekçe ile usulsüz tebliğ yapıldığından infazının durdurulmasına ilişkin talebi üzerine dosya incelendi:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesi uyarınca “tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmüne aykırı olarak sanık ...’in yokluğunda verilen kararın sanığın dosyadaki bilinen en son adresi olan 28.09.2012 tarihli sorgusunda beyan ettiği ... adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebligat yapılması yerine doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla;
1-Sanık ...’in sunmuş olduğu 14.05.2015 tarihli eski hale getirme ve temyiz istemine ilişkin dilekçe ile ilgili tebliğnamede görüş bulunmadığından bu yönden görüş alınması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-İlerde telafisi mümkün bulunmayan zararların önlenmesi bakımından sanık ... hakkındaki Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2014 tarihli, 2011/587 esas ve 2014/604 karar sayılı hükmün bu aşamada infazının durdurulmasına, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse tahliyesi için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, 16.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.