15. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/3581 Karar No: 2015/1922 Karar Tarihi: 14.04.2015
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/3581 Esas 2015/1922 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedelinin davalı iş sahibinden tahsili talebine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir. Davalı iş sahibi, davacı yüklenicinin işi ayıplı ve eksik bıraktığını iddia etmiştir. Taraflar arasında imzalanan sözleşmede toplam iş bedeli 367.000,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Mahkemece yapılan incelemede, davacı yüklenicinin talep edebileceği iş bedelinin 66.060,00 TL olduğu belirlenmiştir. Ancak, kararda sözleşmede yer almayan ve yasal dayanağı da bulunmayan enflasyon katsayısı uygulanarak fazla bedele hükmedilmesi sebebiyle karar bozulmuştur. Kararda yer alan ilgili kanun maddesi 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 365. maddesidir.
15. Hukuk Dairesi 2014/3581 E. , 2015/1922 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedelinin davalı iş sahibinden tahsili talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-Davacı yüklenici, 21.04.2010 tarihli camii inşaatına ilişkin sözleşmenin feshi nedeniyle bakiye iş bedelini talep etmiş, davalı iş sahibi ise iş karşılığı ödemelerin yapıldığını, davacı yüklenicinin işi ayıplı ve eksik bıraktığını iddia ederek davanın reddini savunmuştur. Taraflar arasında imzalanan cami inşaatına ilişkin 21.04.2010 tarihli sözleşmede toplam iş bedeli 367.000,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Bu haliyle sözleşmedeki bedel mülga 818 sayılı BK’nın 365. maddesinde tanımlanan götürü bedeldir. Götürü bedel kararlaştırılması durumunda yüklenici eseri bu bedelle yapmak zorunda olup, fazlaca emek ve masraf gerektirse bile bedelin arttırılmasını isteyemez. Götürü bedelli işlerde, yüklenicinin hakettiği iş bedelinin saptanması ya da iş sahibinin ödemesinin fazla olup olmadığının belirlenmesi için gerçekleştirilen imalâtın eksik ve kusurlar da dikkate alınarak gerçekleşen imalâtın tüm işe göre fiziki oranının tespiti, bulunacak bu oranın toplam iş bedeline uygulanarak hakedilen bedelin saptanması ve bulunacak bu rakamdan kanıtlanan ödemeler düşülerek hesaplanması gerekmektedir. Mahkemece hükme esas alınan 26.03.2013 tarihli ve 07.01.2014 tarihli bilirkişi raporlarında davacı yüklenici tarafından yapılan işlerin fiziki gerçekleşme oranı %18 olarak tespit edilmiştir. Buna göre götürü bedel olarak kararlaştırılan 367.000,00 TL iş bedeline %18 fiziki oranın uygulanması halinde davacı yüklenicinin talep edebileceği iş bedeli 66.060,00 TL olup, davalı iş sahibinin ihtilâfsız olan 36.000,00 TL ödemesi düşüldükten sonra kalan 30.060,00 TL iş bedeline hükmedilmesi gerekirken, sözleşmede yer almayan ve yasal dayanağı da bulunmayan enflasyon katsayısı uygulanarak fazla bedele hükmedilmesi yerinde değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.