21. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2624 Karar No: 2018/8478 Karar Tarihi: 20.11.2018
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/2624 Esas 2018/8478 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, iş kazası sonucu maddi ve manevi tazminatın ödenmesini talep etti. İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabul edilmesinin ardından taraflar istinaf başvurusunda bulundu. Bölge Adliye Mahkemesi, davacının istinaf başvurusunu kısmen kabul ederken, davalının başvurusunu esastan reddetti. Davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay davalının lehine karar verdi ve manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayan kararı kesinlikle reddetti. Maddi tazminata yönelik temyiz itirazları da reddedildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Kararda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi ile 369. maddesi yer almaktadır.
21. Hukuk Dairesi 2017/2624 E. , 2018/8478 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : ... Batı 1. İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA Davacı, iş kazası sonucu maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacının istinaf başvurusunun kısmen kabulüyle karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi. K A R A R 1– Taraf vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00TL olduğu, dava dilekçesinde davacı tarafın 25.000,00TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 01/11/2016 tarihli kararda manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 10.000,00TL’ye hükmedildiği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen 13/02/2017 tarihli kararda davalı vekiline ait istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince esastan reddine, davacı vekiline ait istinaf başvurusunun ise kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, 13.000TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği ve bu kararın taraf vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, taraf vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE, 2- Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçelere, maddi deliller ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesi sebepleriyle Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, taraf vekilinin temyiz itirazlarının reddine, usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflara yükletilmesine, 20/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.