MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, yemek ve yol parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... İnşaat Temizlik Turizm Gıda Ticaret ve Sanayi Ltd. Şti. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Muratpaşa Belediye Başkanlığına ait işyerinde, alt işveren olan davalılara bağlı olarak 24.04.2002-18.02.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik nedeni ile feshettiğini, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalılar vekili, müvekkili şirketlerin dava dışı Muratpaşa Belediye Başkanlığı ile imzaladıkları hizmet alım sözleşmeleri gereğince, Belediyeye ait temizlik işlerini yüklendiklerini, davacı işçinin asıl işverene ait temizlik işlerinde çalıştırıldığını, bu nedenle husumetin asıl işverene yöneltilmesi gerektiğini ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir .
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesini emeklilik nedeni ile fesheden davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, davalı işveren tarafından yıllık izinlerinin kullandırıldığı veya karşılığı olan ücretlerinin ödendiğine ilişkin delil ibraz edilmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir .
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
4857 sayılı Kanun"un 53 maddesinde, işyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verileceği öngörülmüştür. İşçinin tamamlanmış her hizmet yılı için yıllık izne hak kazanacağı yasa ile düzenlendiğinden, bir yıldan kısa süren çalışmalar için yıllık izine hak kazanılmaz.
Somut olayda, davacı işçinin 24.04.2002-18.02.2009 tarihleri arasında gerçekleşen toplam çalışma süresi altı yıl, dokuz ay, yirmialtı gün olduğu görülmektedir. İşçinin bir yıldan kısa gerçekleşen çalışma süresi için yıllık izne hak kazanması mümkün olmadığından, yıllık izin ücretine ilişkin yapılacak hesaplamada esas alınması gereken çalışma süresi altı yıldır. Bu durumda, davacı işçinin 4857 sayılı Kanun"un 53. maddesi gereğince, ilk beş yıllık çalışma süresi yönünden her yıl için ondört gün, altıncı yıl gerçekleşen çalışma süresi yönünden ise yirmi gün yıllık izine hak kazandığı anlaşılmaktadır. Davacının yıllık izin ücret alacağının doksan gün üzerinden hesaplanması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda doksanaltı gün üzerinden hesaplama yapılması hatalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak, hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsiz olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir .
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.03.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.