Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/30708 Esas 2017/646 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/30708
Karar No: 2017/646
Karar Tarihi: 24.01.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/30708 Esas 2017/646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından alacağına yönelik hakem heyeti kararının iptali istenmiş, mahkeme ise davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, dava miktarı 2,190 TL'yi geçmediğinden dolayı davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddeleri; HUMK'nun 427/2 ve 440/III-2 maddeleri ve 5236 sayılı yasanın 19. maddesidir.

13. Hukuk Dairesi 2016/30708 E. , 2017/646 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile.... A.Ş.vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında .... 12. Tüketici Mahkemesinden verilen 13/05/2016 gün ve 2016/209-2016/1344 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 1246 TL alacağına yönelik hakem heyeti kararının iptalini istemiş, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.