Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/17722 Esas 2013/5584 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...

DAVA : Davacı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren nezdinde, 5953 sayılı Kanun kapsamında 1990 tarihinden itibaren spor muhabiri olarak çalışmaya başladığını, 04.06.2010 tarihinde iş sözleşmesinin bildirimli olarak feshedildiğini ileri sürerek ücret alacağı, fazla mesai ücreti, genel tatil ve ulusal bayram ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Dava dilekçesi usulüne uygun olarak davalı tarafa tebliğ edilmiş, davalı davaya cevap vermemiş ve duruşmalara katılmamıştır.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 5393 sayılı Yasa kapsamında muhabir olarak çalıştığı, %5 fazlalık alacaklarından takdiren % 90 indirim yapılması gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı miktarların artırılmasına yönelik ıslah dilekçesinin tebliği üzerine yöntemine uygun biçimde zamanaşımı def"inde bulunmasına rağmen sözkonusu zamanaşımı def"i değerlendirilmeden ve bilirkişiden ek rapor alınmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
3-Şahit anlatımları ve dosyadaki diğer delilere göre, davacının davalıya ait işyerinde spor muhabiri olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Bilgisine başvurulan davacı şahitleri davacının haftanın üç günü 09:00-21:00 saatleri arasında çalıştığı, Cumartesi ve Pazar günleri de aynı saatler içinde çalıştığını beyan etmişlerdir. Hesap bilirkişisi tarafından davacının haftanın üç günü, günde üç saat ve üç günü de 2,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmek suretiyle fazla mesai ücreti miktarı tespit edilmiş mahkemece de bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulmuştur. Dosyada, şahit anlatımlarından başka davacının fazla mesai yaptığına dair yazılı delil bulunmamaktadır. Davacının haftanın üç gününde, günde üç saat, üç gününde de günde 2,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü isabetli bulunmamıştır. İşyerinde spor muhabiri olarak çalıştığı dosya kapsamı ile sabit bulunan davacının işyerinde yaptığı işin yoğunluğu ve gerçekten şahit anlatımlarında belirtilen sürelerde çalışmasını gerektirecek iş yoğunluğunun bulunup bulunmadığının ve davacının çalıştığı günlerde yapmakla yükümlü olduğu işleri kaç saatte yapabileceği yönlerinin uzman bilirkişiler aracılığı ile mahallinde keşif yapılarak işyeri kayıtları ve belgeri de incelenmek suretiyle tespit edilmesi ve bundan sonra tüm deliller bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi yerinde değildir.
4-Kabule göre de, davacının özellikle hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplanan fazla mesai ücretinin %5 fazlasından %98 oranından aşağı olmamak üzere indirim yapılması gerekirken %90 oranında indirim yapılması doğru olmamıştır.
Yukarıda belirtilen hususlar değerlendirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 18.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.