Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1544 Esas 2020/1541 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1544
Karar No: 2020/1541
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1544 Esas 2020/1541 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuştur. 2019/1544 E., 2020/1541 K. sayılı kararda davacının tazminat talebi kısmen kabul edilmiş, davalı Hazineden 19.703.23 TL maddi, 40.000 TL manevi tazminatın gözaltına giriş tarihi olan 05.03.2006 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Ancak, davacının tazminat miktarının az olduğuna ve diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Davacı 05.03.2006-16.10.2009 tarihleri arasında suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve örgüte üye olma suçundan tutuklu kalmıştır. Ancak davacı hakkındaki örgüt üyeliği ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri Yargıtay tarafından onanmıştır. Yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat kararı verilmiştir. Davacının tazminat talebi bu nedenle yeniden değerlendirilmiştir. Davacının yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından tutukluluğu bulunmayan sürede de tazminata hak kazandığı hükmedilmiştir.
Kararda, kanuna aykırılık nedeniyle davalı Hazineden tazminat talebinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararda geçen kanun m

12. Ceza Dairesi 2019/1544 E. , 2020/1541 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 19.703.23 TL maddi, 40.000 TL manevi tazminatın gözaltına giriş tarihi olan 05.03.2006 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkn tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre; davacının 05.03.2006-16.10.2009 tarihleri arasında suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve örgüte üye olma suçundan tutuklu kaldığı, davacı hakkında... 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.03.2013 tarih, 2011/268 esas, 2013/46 sayılı kararı ile suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, 6136 sayılı Kanuna aykrılık, yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyete karar verilerek tutuklu kalınan sürenin TCK’nın 63. maddesi gereğince mahsubuna karar verildiği, kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23.10.2014 tarih, .... sayılı kararı ile davacı hakkındaki örgüt üyeliği ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin onamasına, yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin ise beraat verilmesi gerekçesi ile bozulması üzerine, dosyanın gönderildiği... 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2015 tarih, 2014/371 esas, 2015/20 sayılı kararı ile davacı hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraate karar verildiği ve davacının bu suçlardan tutukluluğunun bulunmadığı anlaşılmakla; davacının, ancak tazminat talebinin dayanağı olan mahkumiyet hükmündeki cezadan daha fazla süre hürriyetinden yoksun bırakılması halinde tazminata hak kazanabileceği, davacının tazminat davasına esas ... 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.03.2013 tarih, 2011/268 esas, 2013/46 sayılı ilamına ilişkin örgüt üyeliği suçundan verilen 1 yıl 15 gün hapis ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen 10 ay hapis cezasının bihakkın tahliye tarihinden, 16.10.2009 olan tahliye tarihi arasında süre kadar tazminata hak kazanacağı gözetilmeden, davacının tutukluluğu bulunmayan yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından davacının bütün tutukluluk süresi kadar tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak, BOZULMASINA, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.