Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/6001 Esas 2018/14608 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Çeyiz Eşyasının İadesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı kadın, dava dilekçesinde boşanma, velayet, nafaka, 80.000 TL manevi tazminat ve eşyaların iadesi talebi ile 25.000 TL maddi tazminat talebinde bulunmuş, ancak TMK 174/1 kapsamında maddi tazminat talebinde bulunmamıştır. Davacı kadın tarafından yasal süre geçtikten sonra 31/03/2016 tarihli son celsede TMK 174/1 maddesi kapsamında maddi tazminat talebinde bulunmuştur.
"İddia ve savunmanın genişletilmesi veya değiştirilmesi" başlıklı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 141. maddesi "(1) Taraflar, cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri de serbestçe; ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakati ile iddia veya savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler. Ön inceleme duruşmasına taraflardan biri mazeretsiz olarak gelmezse, gelen taraf onun muvafakati aranmaksızın iddia veya savunmasını genişletebilir yahut değiştirebilir. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra iddia veya savunma genişletilemez yahut değiştirilemez. (2). İddia ve savunmanın genişletilip değiştirilmesi konusunda ıslah ve karşı tarafın açık muvafakati hükümleri saklıdır." şeklindedir.
Bu durumda; davacı kadının ilk kez 31.03.2016 tarihli celsede TMK 174/1 maddesi kapsamında maddi tazminat talebi, talep sonucunun genişletilmesi niteliğindedir. O halde; davacı kadının dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında yer almayan maddi tazminat istemi hakkında davalı erkeğin açık rızası bulunmadığına ve ıslah da söz konusu olmadığına göre davacı kadının maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, isteğin kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2018 (Pzt.)