Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı-k.davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Yüklenici tarafından iş sahibi şirket aleyhine açılan asıl dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedeli alacağının tahsili amacıyla girişilen icra takibine vaki itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatının tahsili; iş sahibi tarafından yüklenici aleyhine açılan karşı dava ise, avans olarak ödenen bedelin iadesi istemlerine ilişkin olup, mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen karar davalı karşı davacı iş sahibi şirket vekilince temyiz edilmiştir.
İtirazın iptâli davaları, icra takibine bağlı davalar olup; konusu, davacı tarafından takibe konu edilip de, davalı tarafından itiraz edilen alacaktan ibarettir. Bu nedenle, itirazın iptâli davalarında mahkeme, takip talebindeki talep ve takip dayanağı ile bağlıdır. Bu nedenle, itirazın iptali davalarına konu edilen uyuşmazlığın sadece takip dayanağı, yapılan belge kapsamında çözümlenmesi gerekir. Somut olayda; davanın dayanağı olan ... İcra Müdürlüğü"nün 2010/1476 Esas sayılı icra takip dosyasında, davacı karşı davalı yüklenici tarafından davalı karşı davacı iş sahibi şirket aleyhine 05.06.2009 tarihli sözleşme nedeniyle keşide edilen 05.09.2009 tarih, B20 seri numara ve 42.900,00 TL bedelli fatura ile 26.05.2009 tarihli sözleşme nedeniyle keşide edilen 01.10.2009 tarih, B26 seri numara ve 25.645,00 TL bedelli faturalar takip dayanağı olarak gösterilmiştir. Ancak, söz konusu faturalara gerek dava dosyasında gerekse icra takip dosyasında rastlanmamıştır.
Diğer taraftan, uyuşmazlık tarihi itibariyle olaya uygulanması gereken 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 360. maddesi uyarınca; yüklenici tarafından teslim edilen eser, iş sahibinin kullanamayacağı ya da nısfet kaidelerine göre kabulüne icbar edilemeyeceği derecede ayıplı veya sözleşme şartlarına aykırı ise, iş sahibi eseri kabulden imtina edebilir. Buna karşılık, ayıp veya sözleşmeye aykırılık iş sahibinin eseri kabulden imtina edebileceği ölçüde önemli değilse, iş sahibi ancak iş bedelinden indirim ya da eserin tamirini isteyebilir. İş sahibinin tazminata ilişkin diğer hakları da saklıdır.
Somut olaya dönüldüğünde; dosya kapsamındaki delillerden yüklenici tarafından işin teslim edildiği ancak, iş sahibinin eserin ayıplı olduğu savunmasında bulunarak işi teslim almaktan kaçındığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda; mahkemece davacı karşı davalı yüklenici şirket vekiline, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 90/2 ve 94. maddelerine göre, takip dayanağı yapılan faturaları ve tebliğ edilmişse, tebliğe ilişkin belgeleri ibraz etmek üzere süre vermek suretiyle, davanın dayanağını teşkil eden belgelerin dosyasına kazandırılması; akabinde, mahkemece konusunda uzman bilirkişi marifetiyle takip dayanağı yapılan faturalara konu edilen kalıplar üzerinde bilirkişi incelemesi yapılarak, yüklenici tarafından teslim edilen eserin ayıplı olup olmadığı, ayıplı ise, ayıbın türü ve niteliğinin belirlenmesi; buna göre, az yukarıda izah edilen ve 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 360. maddesinde anlamını bulan, ayıplı imalat nedeniyle iş sahibinin kullanabileceği hakların değerlendirilerek asıl ve karşı davanın sonuca bağlanması gerekirken, faturalar ve tebliğ belgeleri dosyaya kazandırılmadan, fatura konusu olup olmadığı belli olmayan malzemeler üzerinde bilirkişi incelemesi yapılarak, takip konusu edilmeyen faturalar da dava konusu haline getirilerek eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile sonuca ulaşılması doğru olmamıştır.
Açıklanan ilkelere uygun düşmeyen hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı iş sahibi şirket vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı-karşı davacı iş sahibi şirket yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacı-karşı davalı şirketten alınarak Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı-karşı davacı şirkete verilmesine, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-k.davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 13.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.