
Esas No: 2019/1510
Karar No: 2020/1536
Karar Tarihi: 17.02.2020
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1510 Esas 2020/1536 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının talebinin kısmen kabul edildiği ve davalı Hazineden 27.000 TL maddi, 450.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 11.02.2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine karar verdi. Ancak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükmün bazı noktalarında kanuna aykırılık tespit edilerek hüküm bozuldu. Bu noktalar şöyleydi:
1- Ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücreti maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği halde, yazılı şekilde maddi tazminata hükmedilmişti.
2- Davacı tutuklandığı sırada emekli olduğundan, tahliye tarihine kadar geçen süre için işaret edilen miktarın maddi tazminat olarak hükmolunması yerine, maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekiyordu.
3- Manevi tazminatın, nesnel bir ölçüte uygun bir şekilde tayin edilmediği ve davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklu kalma süresi ve diğer hususlar dikkate alınmadığı için, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmedilmişti.
Bu sebeplerden dolayı karar bozuldu ve 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca, halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak