Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1510 Esas 2020/1536 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1510
Karar No: 2020/1536
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1510 Esas 2020/1536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının talebinin kısmen kabul edildiği ve davalı Hazineden 27.000 TL maddi, 450.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 11.02.2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine karar verdi. Ancak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükmün bazı noktalarında kanuna aykırılık tespit edilerek hüküm bozuldu. Bu noktalar şöyleydi:
1- Ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücreti maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği halde, yazılı şekilde maddi tazminata hükmedilmişti.
2- Davacı tutuklandığı sırada emekli olduğundan, tahliye tarihine kadar geçen süre için işaret edilen miktarın maddi tazminat olarak hükmolunması yerine, maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekiyordu.
3- Manevi tazminatın, nesnel bir ölçüte uygun bir şekilde tayin edilmediği ve davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklu kalma süresi ve diğer hususlar dikkate alınmadığı için, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmedilmişti.
Bu sebeplerden dolayı karar bozuldu ve 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca, halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak

12. Ceza Dairesi 2019/1510 E. , 2020/1536 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 06/08/2015
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 27.000 TL maddi, 450.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 11.02.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ve davalı vekilinin usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacı tarafından ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücretinin CMK"nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde maddi tazminata hükolunması,
2- Davacının tutuklandığı sırada emekli olduğunun anlaşılması karşısında, tutuklandığı tarih ile tahliye olduğu tarih arasındaki süre için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak hükmolunması yerine maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi,
3- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.