MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Boşanma davalarında, manevi tazminata (TMK. m. 174/2) hükmedilebilmesi için, tazminat isteyen tarafın kusursuz veya daha az kusurlu bulunması yanında, boşanmaya neden olan olaylarda kişilik haklarına saldırının da gerçekleşmiş olması gerekmektedir. Mahkemece kabul edilen kusurlar boşanma nedeni olup, kadının kişilik haklarına saldırı niteliği taşımamaktadır. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları davacı kadın lehine gerçekleşmediği halde, kadın yararına manevi tazminat takdiri doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı kadın, dava dilekçesinde 75.000 TL maddi tazminat talebinde bulunmuş, dilekçenin içeriğinde ise evlilik içinde alınan ev için yapılan masraflar, bugüne kadar olan değer artışı, evin geçimi ve idaresine olan katkıları, kadın tarafından ödenen kredi borçları ve maddi menfaatleri zedelenmiş olması nedeniyle maddi tazminat talebinde bulunduğunu beyan etmiştir. Mahkemece davacı kadının maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında kabul edilerek kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı kadının tazminat talebi sadece Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında olmayıp aynı zamanda bağımsız nitelikte talepleri de içermektedir. Mahkemece, hakimin davayı aydınlatma görevi çerçevesinde (HMK m. 31) davacı kadına talep ettiği tazminatların nitelikleri, hangi alacak talebi için ne miktarda talebi olduğu açıklattırılıp, açıklamaya göre taleplerinden Türk Medeni Kanunu"nun 2. kitabından kaynaklanan davalardan olmayan kısımları yönünden nispi harcın peşin kısmının yatırılması için usulüne uygun olarak süre verilmesi, (Harçlar Kanunu m. 30-32) ve görev hususu da düşünülerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi aksi halde; Harçlar Kanunu"nun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden maddi tazminat talebinin tamamının Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında değerlendirilerek, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2018 (Pzt.)