1. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2580 Karar No: 2018/1329 Karar Tarihi: 21.03.2018
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2580 Esas 2018/1329 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 8 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmış ve diğer suçlamalardan beraat etmemiş ancak mağdurun öldürmeye teşebbüs suçundan beraat kararı verilmiştir. Sanık müdafii, beraat kararının yanında mağdurun öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat kararına da vekalet ücretine hasren temyiz etmiştir. Toplanan deliller incelenerek sanığın diğer suçlarında mahkum edilmesi uygun görülmüş ancak mağdurun öldürmeye teşebbüs suçundan beraat kararına karşın lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nun 81/1, 35/2, 62/1, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri.
1. Ceza Dairesi 2017/2580 E. , 2018/1329 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 35/2, 62/1, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık müdafiinin sanık hakkında katılan ..."yı öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yanında mağdur ..."yi öldürmeye teşebbüs suçundan verilen beraat kararını da vekalet ücretine hasren temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede; Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un, katılan ..."yı öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, sanık hakkında mağdur ..."yi öldürmeye teşebbüs suçundan beraat kararı verilmiş ise de sanığın diğer suçlamalardan mahkumiyetine karar verilmiş olması ve tüm suçlamalardan beraat etmemiş olması nedeniyle lehine vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmış, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin beraat kararı verilmesi ve vekalet ücretine hükmolunması gerektiğine ve sair hususlara yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 21.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.