Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/4490 Esas 2020/3857 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, CMK"nun 262/1. madde fıkrası uyarınca sanığın eşinin temyiz kanun yoluna başvurma hak ve yetkisi bulunduğu gözetilerek mahkemenin 12/01/2016 tarih 2015/510 Esas- 2015/1296 Karar sayılı ek kararı ile verilen "Temyiz sıfatı bulunmadığından temyiz talebinin reddine" dair ek karar kaldırılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen şantaj eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi aşağıdaki hususlar hariç hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-Olayın oluş şekli, kabul ve atılı suçla ilgisi bulunmayan TCK"nın 165/1. madde fıkrasına hükümde yer verilmiş olması,
2-28/06/2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. madde fıkrası uyarınca hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının uygulanmasıyla kararda "TCK"nın 165/1. madde fıkrası" ibaresi çıkarılıp yerine "TCK"nın 107/2. madde fıkrası delaletiyle 107/1. madde ibaresinin eklenmesine ve “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine’’ ilişkin kısmında hükümden çıkartılmak suretiyle DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.