Resmi belgede sahtecilik - bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle netilekli dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1322 Esas 2015/2631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle netilekli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... "ın, şikayetçi... "ün yetkilisi olduğu şirketten radyatör alıp karşılığında 28.03.2008 keşide tarihli ve 4.300 TL bedelli sahte çeki arkasını ciro ederek şirkete verdiği, çekin arka yüzündeki ciro silsilesinde sanığın kendisinden önce kim olduğu tespit edilemeyen... ismine cironun bulunduğu, her ne kadar sanık suça konu çeki yine kim olduğu tespit edilemeyen ... isimli bir şahıs vasıtası ile yapmış olduğu boya işi karşılığı ... "dan aldığını beyan etmiş ise de kendisinden önce atılan ciro imzasının sahiplerini ispat edemediği, alınan bilirkişi raporuna göre ise söz konusu çeki tamamen sahte olarak basılmış çek yaprağı olduğunun anlaşıldığı, böylece sanığın tamamen sahte olarak üretilmiş çeki arkasını ciro ederek almış olduğu mal karşılığında vermek suretiyle resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işediğinin iddia ve kabul olunduğu somut olayda:
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün temyizen incelenmesinde:
Resmi belgede sahtecilik suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,


2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükmün temyizen incelenmesinde:
Nitelikli dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 Sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK"nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun"un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının beirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli gün para cezalarına ilişkin "5 gün", "4 gün", "80 TL" ve "8.600 TL" ibarelerinin çıkartılması yerine sırası ile "430 gün" "358 gün", ve "7.160 TL" terimlerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükkmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.