Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9479 Esas 2019/11319 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9479
Karar No: 2019/11319
Karar Tarihi: 19.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9479 Esas 2019/11319 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında, suça sürüklenen çocuk hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraz yasa yoluna tabi olduğu anlaşıldığından, temyiz talebinin incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesine karar verildi. Bunun yanı sıra, sanığın soruşturma aşamasında mağdurun zararını karşıladığının kabul edilmesine rağmen, hakkında fazla ceza tayini yapıldığı ve TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle hüküm BOZULDU. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. ve 264. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1 ve 2. maddeleri ve TCK'nun 53. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/9479 E. , 2019/11319 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraz yasa yoluna tabi olduğunun anlaşılması nedeniyle aynı kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz mahiyetinde kabul edilmesi gereken temyiz talebinin merciince değerlendirmek üzere, incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
B)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mahkemece sanığın soruşturma aşamasında mağdurun zararını karşıladığının kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/1. maddesiyle yapılması gereken indirim oranının aynı maddenin 2. fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2 oranından fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle hakkında fazla ceza tayini,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 19.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.