Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/973 Esas 2018/2231 Karar Sayılı İlamı

.....
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, dava konusu taşınmazın yönetim ve işletme ortak gider avans ve aidatı alacakları için dava dilekçesinde belirtilen dosyalarda, icra takiplerinin yapıldığını ancak alacağın tahsil edilemediğini, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 100.00.-TL alacağın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek faizi ve % 10 gecikme tazminatı ile birlikte davalıdan tahsili istenilmiştir.
Mahkemece davacıların davasının kabulü ile 7.341.00.-TL"nin her bir aidatın ödenmesi gereken tarihten itibaren ve 14/11/2007"den önce ödenmesi gereken aidatların aylık % 10 belirtilen tarihten sonra ödenmesi gereken aidatların ise aylık % 5 gecikme zammı ile birlikte davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine, faize ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 2014/15762 E. - 2015/6256 K. sayılı kararı ile “...mahkemece davalının, tespit edilip hüküm altına alınan aidat borcunun ödenmesinde temerrüde düşüp düşmediğine ilişkin tüm bilgi ve belgelerin ilgili yerlerden getirtilerek, temerrüde düştüğünün tespit edilmesi halinde temerrüt tarihinden, aksi halde dava tarihinden itibaren genel hükümlere göre yasal faiz uygulanması gerekirken, somut olayda uygulanma imkanı olmayan Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesi dikkate alınarak her bir aidatın ödenmesi gereken tarihten itibaren ve 14.11.2007"den önce ödenmesi gereken aidatların aylık % 10, belirtilen tarihten sonra ödenmesi gereken aidatların ise aylık % 5 gecikme tazminatına hükmedilmesi doğru görülmemiştir.” denilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davacıların davasının (asıl alacak bakımından tam, gecikme zammı bakımından kısmen) kabulü ile 3.942.-TL"nin dava tarihinden itibaren ödenmesi gereken aidatların ise aylık % 5 gecikme zammı ile birlikte davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine, faize ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ortak gider alacağı istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 2014/15762 E. - 2015/6256 K. sayılı kararında “davalının temerrüde düştüğünün tespit edilmesi halinde temerrüt tarihinden, aksi halde dava tarihinden itibaren genel hükümlere göre yasal faiz uygulanması gerektiğinin bildirildiği halde, Mahkemece ilgili bozma kararına uyulmuş olmasına rağmen, gereği yerine getirilmeyerek davalı tarafça ödenmesi gereken ortak gider alacağına aylık % 5 gecikme zammı ile tahsiline karar verilmesi bu nedenle doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 26/03/2018 günü oy birliği ile karar verildi.