Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5131 Esas 2020/1527 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay tarihinde saat 22.20 sıralarında gece vakti, yerleşim yeri dışında, iki yönlü, aydınlatma olmayan yolda ... idaresindeki kamyonet ile seyir halindeyken aynı istikamette önünde seyreden, sanık sürücü ...’in idaresindeki, önünde ve gerisinde tepe lambalı nizami eskort araçları bulunmayan, arka kenar ışıkları çalışmayan, arka stop lambaları kırık olan, sonuç itibariyle ışık donanımı yetersiz olan çekiciye bağlı, üzerinde iş makinası bulunan yarı römorka arkadan çarpması sonucu kamyonet sürücüsünün öldüğü, yanındaki yolcunun vücusunda ağır 6 kemik kırığı oluşaca şekilde yaralandığı; kaza tespit tutanağı ve Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesi raporu ile sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin tespit edildiği olayda, eylemin bilinçli taksirle işlendiğinin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamedeki olayda bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı yönünde bozma öneren görüşe iştirak edimemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin fazla ceza verildiğine, katılan tarafın şikayeti olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ayrı ayrı ONANMASINA; 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.