22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/5500 Karar No: 2019/15822 Karar Tarihi: 11.09.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5500 Esas 2019/15822 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2019/5500 E. , 2019/15822 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin 10.10.2011-31.10.2012 tarihleri arasında davalı işverene bağlı otel işyerinde ön büro müdürü olarak aralıksız çalıştığını, hizmet akdinin davalı tarafından haksız olarak alacakları ödenmeden feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının Ocak 2012 tarihinde kendi isteğiyle işten ayrıldığını, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin yerinde olmadığını, yaz sezonu dışında otelde ancak bayram tatillerinde ve yılbaşında müşteri yoğunluğu olduğunu bu tarihlerin dışında müşteri olmadığından fazla çalışma, hafta tatili çalışması yapılmasının mümkün olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce, temyiz nedenlerine göre davalının belirtilen temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, emsal ücret araştırması yapılmadan karar verilmesinin doğru olmadığı, ayrıca çalışma müdürlüğünden davacının şikayeti üzerine davalı işyerinde yapılan incelemeye ait evrakların getirtilerek sonuca gidilmesi gerektiği ve davacının kışın 09.00-18.00, yazın 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, uygun bir takdiri indirim de uygulanmak suretiyle fazla çalışma ücreti alacağının yeniden hesaplanması gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir. Bozmaya uyan Mahkemece, emsal ücret araştırması yapılarak, toplanılan deliller ve bozma sonrası kapsama alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bentlerin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2-Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak bu alacakların tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda, Dairemizce Mahkemece verilen ilk kararın, davacının kış mevsiminde 09.00-18.00, yaz mevsiminde 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, uygun bir takdiri indirim de uygulanmak suretiyle fazla çalışma ücreti alacağının yeniden hesaplanması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş olup; Mahkemece bozmaya uyulmasına karar verilmesine rağmen bozma gereğinin tam olarak yerine getirilmediği anlaşılmaktadır. Zira bozma sonrası hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının fazla çalışma ücreti alacağı tanık beyanlarına göre hesaplandığı halde hakkaniyet indirimi yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.